Vandaag bespreek ik de laatste vorderingsgrond waarop de eiser een beroep dient te doen in een WIPO procedure: registratie of gebruik van de domeinnaam dat gekwalificeerd kan worden als te kwader trouw. In deze blog zal ik enkele voorbeelden geven waaruit deze te kwader trouw van verweerder kan blijken.
Te kwader trouw registreren of gebruiken van domeinnamen
De derde vorderingsgrond vinden we terug in artikel 2.1 sub c uit de Geschillenregeling voor .nl-domeinnamen en daaruit blijkt dat de eiser gemotiveerd dient te stellen dat: ‘’de domeinnaam door de wederpartij te kwader trouw is geregistreerd of wordt gebruikt.’’
Aangezien de meeste Wipo procedures zien op de verwerking van een geregistreerd merk in een domeinnaam, zal ik ook de laatste vorderingsgrond bespreken aan de hand van voorbeelden waarin een beroep werd gedaan op een naar Nederlands recht beschermd merk.
In de Geschillenregeling worden enkele voorbeelden gegeven waaruit registratie en/of gebruik te kwader trouw kan blijken. Dit kan het geval zijn indien de verweerder de domeinnaam hoofdzakelijk heeft geregistreerd om deze tegen een hoger bedrag door te verkopen. Ook het registreren van de domeinnaam om zodoende de eiser dwars te zitten – bijvoorbeeld het verstoren van de activiteiten van eiser – kan duiden op registratie/gebruik te kwader trouw. Daarnaast kan er sprake zijn van te kwader trouw indien de verweerder commercieel voordeel haalt door het lokken van bezoekers middels verwarring die kan ontstaan met het merk.
Rechtspraktijk WIPO procedures
Uit de gevoerde Wipo procedures blijkt vooral het meeliften op de bekendheid van een merk een teken van te kwader trouw. De geschillenbeslechter zal dan ook vooral kijken naar de intentie van de verweerder; gebruikt hij het merk – en ontstaat daardoor verwarring bij het publiek – vooral om bezoekers te lokken? Hierbij speelt ook de bekendheid van het merk een rol.
Overigens kan ook het aanpassen van de website van verweerder, nadat hij op de hoogte was van het geschil, duiden op gebruik te kwader trouw.
Belangrijk om te weten is dat alleen de domeinnaam wordt overgedragen aan de eiser wanneer deze op alle drie de vorderingsgronden gelijk krijgt. Indien dit laatste het geval is kan de verweerder niet in hoger beroep bij de Wipo. Wel kan verweerder nog naar de civiele rechter stappen, maar dit gebeurt in de praktijk zelden.
