Een interessant artikel op Webwereld vorige week maandag. Webwereld schreef dat veel webwinkels niet goed weten hoe ze om moeten gaan met de verplichte thuiskopieheffing. Interessant omdat er nogal wat te doen is over de thuiskopieheffing, vooral op juridisch gebied. Maar hoe werkt dat in de praktijk?
Omdat het in Nederland toegestaan is een privé-kopie te maken van auteursrechtelijk beschermd materiaal (daaronder valt downloaden, ook downloaden uit evident illegale bron) moeten auteursrechthebbenden hier voor gecompenseerd worden. Dit wordt geregeld door een heffing op ladingdragers zoals lege CD’s, DVD’s en tegenwoordig ook computers, smartphones en tablets.
Wie betaalt deze heffing? De webwinkelier kan deze heffing doorberekenen aan de klanten, maar kan de heffing ook voor eigen rekening nemen. In het artikel op Webwereld blijken beide opties in de praktijk voor te komen. De webwinkel is vaak echter het einde van een lange keten. Een distributeur koopt lege DVD’s in bij de producent, de distributeur verkoopt ze vervolgens aan een webwinkel en de webwinkel verkoopt ze weer aan de consument.
De Thuiskopie (sorry voor de verplicht te accepteren cookies) is degene die de heffingen int. De fabrikant of importeur dient de heffing af te dragen aan de Thuiskopie. Een importeur zal deze heffing echter doorberekenen aan een webwinkel. De heffing doorberekenen aan consumenten is niet verplicht, dat is een keuze die iedere webwinkel zelf moet maken.
Mocht de webwinkel besluiten de heffing door te berekenen dan kan dat op verschillende manieren. De heffing kan in de totaalprijs inbegrepen zitten, maar de heffing kan ook apart benoemd worden. In dat laatste geval moet dat wel duidelijk zijn. Deze kosten mogen niet zomaar aan het einde van het bestelproces verschijnen.
Eerder werd al voorgesteld om dit hele proces transparanter te maken door niet de fabrikant of importeur heffingsplichtig te maken, maar door deze verplichting bij de retailers neer te leggen. Een logische gedachte. De heffing is er immers om privé-kopieën te vergoeden, dit zijn kopieën gemaakt voor gebruik door consumenten. Importeurs en fabrikanten verkopen hun ladingdragers vaak ook aan zakelijke gebruikers, deze gebruikers zijn in mijn ogen geen heffing verschuldigd.
Uiteraard kunnen er ook retailers zijn die deels aan zakelijke gebruikers en deels aan consumenten verkopen. Voor deze retailers kan het een papieren rompslomp worden om aan te duiden welk deel van de ladingdragers aan consumenten zijn verkocht en over welk deel dus een heffing verschuldigd is. Deze rompslomp bestaat echter ook als retailers de heffing aan hun importeur moeten betalen (die deze weer aan de Thuiskopie moet betalen).
Voor nu maakt de Thuiskopie, naar mijn mening ten onrechte, nog geen onderscheid in zakelijk of particulier gebruik. Het laatste woord is daar nog niet over gesproken. Dus wat kan de webwinkelier doen? De heffing voor eigen rekening nemen of doorberekenen aan de consument door deze in de totaalprijs te stoppen, of door deze transparant en tijdig naar de consument te communiceren.
