In Nederland kennen we de wettelijke eis dat je als online dienstverlener alle contact en bedrijfsgegevens op de website moet vermelden. Dit volgt uit zowel oudere wetgeving (3:15d BW) als uit de nieuwe consumentenwet (6:230m BW). Het is een zogenoemde informatieplicht en de informatie moet daardoor gemakkelijk vindbaar zijn op de website. Meestal gebeurt dat via een directe link in de footer met de term “klantenservice”, “contact” of “bedrijfsgegevens”.
Het gaat dan om bijvoorbeeld een fysiek adres, een e-mailadres, een telefoonnummer, maar ook om handelsnummers als het KvK-en btw nummer. De vraag die echter wel eens gesteld wordt, is of dit alles hetzelfde is als het Duitse “Impressum”.
Het antwoord is eigenlijk ja en nee. De eerder genoemde informatieplicht geldt in Duitsland ook, dus dat is niet anders, daarnaast komt de verplichting uit het Telemediengesetz (§5), wat een implementatie van de Dienstenrichtlijn is, wat weer overeenkomst met art. 3:15d BW. De naam “Impressum” wordt overigens nergens verplicht gesteld, dus een Duitse vertaling van “bedrijfsgegevens” of iets dergelijks is ook gewoon prima.
De vindplaats is ook niet anders, omdat de informatie gemakkelijk, rechtstreeks en permanent toegankelijk moet zijn. Net als hier dus een duidelijke link in de footer is prima. Al is een extra klik via een link in een klantenservicemenu hier ook prima, daar waar de Duitsers toch echt directe links eisen. Een klein verschil dus.
Het grootse verschil betreft eigenlijk de inhoud. Naast de al genoemde gegevens is het ook verplicht de naam van de bedrijfsvertegenwoordigers (bijvoorbeeld directeur, bestuursleden etc.) te noemen en in sommige gevallen zelfs informatie over kapitaal te verschaffen.
De vraag is dan of je als Nederlandse webwinkel die zich op Duitsland gaat richten ook aan deze extra eisen moet voldoen. Het Telemediengesetz geldt namelijk alleen voor Duitse ondernemingen, maar in diverse uitspraken is echter bepaald dat de regels ook voor ondernemingen gelden die zich op de Duitse markt richten, maar niet Duits zijn. Op zich is dat wel een logische gedachtegang.
Zaak is dan ook om op het moment dat je je als shop op de Duitse markt begeeft dit gewoon in orde te hebben, zeker omdat het gevaar van Abmahnungen bestaat. Concurrenten kunnen elkaar immers aanschrijven en schade eisen indien bepaalde wettelijke eisen niet in orde zijn in de webshop. Iets dat in Nederland (gelukkig) een stuk lastiger is, maar in Duitsland een behoorlijk big business is en ook gewoon kan.
Meer weten over de regels voor webwinkels en e-commerce?
