Klanten die iets in een webwinkel kopen hebben een wettelijk herroepingsrecht. Binnen 7 werkdagen na ontvangst van het product (binnenkort 14 dagen!) hebben zij het recht om toch van de koop af te zien. Zij kunnen het product binnen deze periode terug sturen naar de verkoper of binnen deze periode aan de verkoper mededelen dat er van de koop wordt afgezien.
Dit geldt niet voor alle producten. De Wet Koop op Afstand biedt de webwinkelier die levert aan consumenten de mogelijkheid om bepaalde producten en diensten uit te sluiten van het herroepingsrecht. Eén van deze uitsluitingen zijn zaken die naar hun aard niet kunnen worden teruggezonden.
In deze blog kunt u zien dat het eigenlijk onduidelijk is, wat de wetgever hiermee bedoelt. Ook wordt de uitzondering te pas en te onpas gebruikt voor allerlei producten waarvan de webwinkelier denkt dat deze door hun aard niet te retourneren zijn. Helaas gebruikt de webwinkel de uitzondering vaak onterecht en onjuist.
Wij zijn van mening dat de uitzondering alleen geldt voor producten waarvoor het fysiek onmogelijk is (door hun aard) om deze nog te retourneren. Daarbij denken wij aan leidingwater, elektriciteit etc.
De Europese wetgever heeft dit nu ook min of meer ook aangegeven in de Richtlijn Consumentenrechten. Zoals ik al een aantal keren heb gelogd, zal deze Richtlijn de regelgeving in Nederland aanzienlijk op de schop gooien voor wat betreft kopen op internet. In de Richtlijn wordt gesteld dat herroepingsrecht niet geldt voor:
de levering van bijvoorbeeld brandstof die, door zijn aard zelf, een goed is dat na levering niet meer te scheiden is van de andere goederen.
Hier wordt scheiding van goederen, of beter gezegd het niet meer kunnen scheiden van goederen als grond aangehaald. Op zich een goede regel, maar hoe ver kan dit doorgetrokken worden? Geldt dit ook voor een inbouwkeuken, voor zand of geldt dit echt alleen voor vloeistoffen en bijvoorbeeld elektriciteit?
