Wanneer ben je als webshop gebonden aan een typefout?

Door een typefout op de website wordt een product per ongeluk aangeboden voor €99, in plaats van €999. Ben je daar als webwinkel aan gebonden, of kan je daar onderuit? Maakt het daarbij uit of er in een disclaimer of in de algemene voorwaarden staat ‘onder voorbehoud van typefouten’?

Een geldige overeenkomst komt tot stand doordat de klant het aanbod van de verkoper aanvaardt. Hierbij moet de wil en de verklaring van degene die aanbiedt cq. aanvaart met elkaar overeenstemmen (art. 3:33 BW). Stel dat een verkoper een verkeerde prijs vermeldt op zijn website. Dan heeft hij dus niet de intentie gehad om het product voor die prijs te verkopen. Doordat de wil en de verklaring niet overeenstemmen, is er op grond van artikel 3:33 BW geen geldige overeenkomst tot stand gekomen. Echter, als de klant er ‘gerechtvaardigd op mocht vertrouwen’ dat het aanbod juist was, dan is de verkoper toch aan deze overeenkomst gebonden (art. 3:35 BW).

Dat is anders als de klant had moeten begrijpen dat er sprake was van een vergissing. Dan is er geen geldige overeenkomst tot stand gekomen (vanwege het ontbreken van gerechtvaardigd vertrouwen). Een voorbeeld hiervan is het aanbieden van een laptop voor €99 in plaats van €999. Als nergens uit blijkt dat het gaat om een stuntaanbieding, of iets dergelijks, dan had de klant moeten begrijpen dat deze laptop nooit voor zo’n lage prijs verkocht zou worden. Zelfs al is de vergissing niet overduidelijk, maar is er wel reden tot twijfel, dan kan van de klant verwacht worden dat hij nader onderzoek doet (art. 3:11 BW).

Belang van algemene voorwaarden

Vaak zie je in algemene voorwaarden of in een disclaimer het voorbehoud ‘wij zijn niet aansprakelijk voor typefouten’ of ‘voor kennelijke typefouten’. Of zo’n voorbehoud werkt, hangt er vanaf of je te maken hebt met een consument of een zakelijke klant.

Ten aanzien van consumenten mogen algemene voorwaarden (of een disclaimer) niet ‘onredelijke bezwarend’ zijn. Een beperking van de aansprakelijkheid (zoals een voorbehoud met betrekking tot typefouten) staat op de grijze lijst en wordt vermoed onredelijk te zijn. Over het algemeen wordt aangenomen dat een voorbehoud ten aanzien van alle typefouten te beperkend is en is daarom niet toegestaan. Staat dit toch in de voorwaarden, dan kan de consument dit vernietigen. Een voorbehoud ten aanzien van kennelijke (=duidelijke) typefouten is wel toegestaan. Erg veel toegevoegde waarde heeft dit echter niet, want de verkoper wordt in deze gevallen al beschermd door artikel 3:33 BW.

Ten aanzien van zakelijke klanten is een voorbehoud voor alle typefouten wel toegestaan. Wanneer je per ongeluk een product aanbiedt voor €450 in plaats van €500, dan kan je met een beroep op de algemene voorwaarden in principe onder de overeenkomst uit. Nou klopt het dat artikel 3:35 BW dwingend recht is, wat je niet mag wegschrijven. Maar een dergelijk voorbehoud werkt eigenlijk door in het ‘gerechtvaardigd vertrouwen’: doordat er in de algemene voorwaarden staat dat de prijzen onder voorbehoud zijn van typefouten, is er geen grond voor redelijk vertrouwen dat het aanbod definitief is.

Kortom, als je vooral zakelijke klanten hebt is het verstandig om een voorbehoud voor typefouten op te nemen in jouw algemene voorwaarden. Goede algemene voorwaarden, zowel voor zakelijke klanten als voor consumenten, kan ICTRecht voor je opstellen.