Als een bestuursorgaan een kennisgeving enkel elektronisch bekend wil maken, dan moet die mogelijkheid wel zijn opgenomen in een wettelijk voorschrift. Dat oordeelde de Raad van State onlangs in een uitspraak in het nadeel van de gemeente Deventer. Ook de provincie Limburg en de gemeente Losser moesten het ontgelden. Brengt deze uitspraak nu zoveel nieuws?
Eigenlijk wisten we dit al langer, omdat de Algemene wet bestuursrecht het volgende aangeeft in artikel 2:14 lid 2:
Tenzij bij wettelijk voorschrift anders is bepaald, geschiedt de verzending van berichten die niet tot een of meer geadresseerden zijn gericht, niet uitsluitend elektronisch.
Kennisgevingen, zoals in deze zaak van een ontwerpbesluit, vallen onder berichten die 'niet tot een of meer geadresseerden zijn gericht', omdat ze voor iedereen inzichtelijk dienen te zijn en niet specifiek gericht zijn tot enkele partijen. En dus moet expliciet een uitzondering zijn opgenomen, in de vorm van een wettelijk voorschrift, die het voor bestuursorganen mogelijk maakt om enkel elektronisch de kennisgeving te publiceren. Dat wettelijke voorschrift kan bijvoorbeeld de gemeenteverordening zijn, die dus vrij eenvoudig uitgebreid kan worden met een bepaling hierover.
Hetgeen de uitspraken van de Raad van State ten aanzien van de gemeenten Deventer en Losser wellicht nog enigszins spannend maakte is dat er ook sprake was van een 'papieren' bekendmaking, namelijk in de lokale krant, die ongeldig werd verklaard:
Vaststaat verder dat belanghebbenden in de gemeente Lochem met de publicatie van de kennisgeving in de Deventer Post, die niet wordt bezorgd in de gemeente Lochem, niet konden worden bereikt.
Vaststaat dat belanghebbenden in Duitsland met de publicatie in de Nieuwe Dinkellander en de binnen een cirkel met een straal van 200 meter vanaf de inrichting verzonden individuele kennisgevingen niet konden worden bereikt, zodat in zoverre niet op geschikte wijze kennis is gegeven als voorgeschreven in artikel 3:12, eerste lid, van de Awb.
Dat leidde tot een toetsing door de afdeling bestuursrechtspraak van de elektronische bekendmaking van de kennisgeving, omdat de 'papieren' bekendmaking dus al afgeschoten was. De elektronische bekendmaking werd vervolgens weliswaar als rechtsgeldig werd gezien, maar niet als voldoende vanwege het ontbreken van een bepaling daarover in de gemeenteverordening of een ander wettelijke voorschrift. Daarmee werden de op basis van de ontwerpbesluiten genomen uiteindelijke besluiten van de bestuursorganen vernietigd.
