Interessante
href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2014:1385">uitspraak op de vrijdagmiddag van de Hoge Raad: deze oordeelde dat een telefoonabonnement met “ gratis” mobiel toestel meestal een koop op afbetaling betreft.
Wat was het geval? Een vrouw heeft in 2010 twee (ja echt, twee) telefoonabonnementen gesloten bij
href="http://www.kpn.com/prive/home.htm">KPN. Ze kreeg bij beide abonnementen een “gratis” mobiele telefoon ter waarde van ongeveer € 475,-. De vrouw betaalde haar rekeningen echter niet en beriep zich uiteindelijk op de Wet op het consumentenkrediet: hier zou niet aan zijn voldaan waardoor de overeenkomst vernietigd zou moeten worden.
Wanneer is er sprake van een koop op afbetaling in deze situatie? Voor het aanmerken van een telefoonabonnement inclusief mobiel toestel als koop op afbetaling is nodig dat sprake is van een koopprijs die wordt betaald in twee of meer termijnen, ingaande nadat de mobiele telefoon aan de vrouw is afgeleverd (art. 7A:1576 lid 1 BW).
Als je kijkt naar de abonnementsvormen op de websites van providers wordt inderdaad vaak duidelijk dat je wel degelijk betaalt voor je “gratis” mobiele telefoon. Zo zal een abonnement van 2 jaar vaak een ‘”gratis” toestel inhouden, en zal je bij een identiek abonnement met een looptijd van slechts 1 jaar zeker een bedrag vooraf moeten bijbetalen voor het toestel.
Nu betaal je voor het abonnement met een looptijd van twee jaar natuurlijk ook gewoon voor het toestel, maar dan is het verdisconteerd in de maandelijkse abonnementsprijs.
Volgens de Hoge Raad mag je er namelijk van uitgaan dat in de abonnementskosten ook een vergoeding voor de “gratis” telefoon is opgenomen. Dat zorgt ervoor dat het abonnement eigenlijk aan te merken als een koop op afbetaling. De bewijslast dat dit niet het geval is, ligt bij de provider.
De provider stelde echter dat de telefoon echt gratis was en dat de kosten van het abonnement alleen de kosten dekte van het bellen, sms-en internet, maar de Hoge Raad was het daar in dit geval niet mee eens.
De kosten moeten dus duidelijk vooraf worden weergegeven: de consument moet weten hoe duur zijn “gratis” toestel eigenlijk is, want anders is niet voldaan aan de wet en mag de consument de overeenkomst dus vernietigen.
