Ze blijven het proberen: telefonisch gevraagd worden of u uit een bedrijvengids wil, dan een fax sturen die ter bevestiging getekend moet worden - maar met kleine lettertjes die zeggen dat u alsnog 95 euro per maand wil betalen voor de vermelding. De rechtbank Zwolle noemt het een bewuste poging tot misleiding. Maar het betrokken bedrijf moest wel naar de rechter om de factuur van bijna 2000 euro aan te vechten.
Het gedaagde bedrijf was op zeker moment gebeld over een vermelding in het zogeheten Provincieregister van E&S Media Consultancy. Deze vermelding was altijd gratis geweest, zo vertelde men, maar dit zou nu geld gaan kosten. Als daar geen prijs op werd gesteld, was alleen even een afmeldbevestiging met handtekening nodig die per fax gestuurd zou worden. Nu zou er al een alarmbel moeten rinkelen: bedrijvengidsen zijn een veelgebruikte truc om hoge facturen te mogen sturen. En waarom zou een fax met handtekening nodig zijn om een vermelding te beëindigen?
De fax bevatte inderdaad de tekst "Overeengekomen is: Wel / Geen automatische verlenging." Maar wie goed las, zag dat het een "offerte" was voor "Uw bedrijfsvermelding in Nederlandse Provincieregister.nl Aantal rubrieken:1 Periode: looptijd 36 mnd. Kosten per maand€ 95,- excl. BTW." De rechter oordeelt vernietigend over het karakter van de fax:
In de fax wordt niet alleen de aandacht getrokken naar de in een kader geplaatste, vetgedrukte nietszeggende tekstgedeelten in normale lettergrootte, terwijl de essentialia klein en niet vet zijn gedrukt, maar ook lijkt de te maken keuze -wel of geen automatische verlenging- te verwijzen naar het telefoongesprek waarin is gevraagd of [gedaagde partij] de gratis vermelding wel of niet tegen betaling wilde voortzetten.
Onder dergelijke omstandigheden behoor je als verzendend bedrijf te weten dat mensen je wel eens verkeerd kunnen begrijpen en voor iets anders denken te tekenen dan jij bedoelt. De rechter houdt zich keurig in: "Als al niet geconcludeerd zou moeten worden dat sprake is van een bewuste poging tot misleiding" maar het is wel duidelijk welke conclusie hij eigenlijk zou willen trekken. Deze manier van werken was goed voor diverse forumdiscussies bij TROS Radar met bepaald geen positieve teneur.
De rechter oordeelt dat de handtekening niet mag worden opgevat als een akkoord op een betaalde vermelding en vernietigt daarmee de grondslag voor de 2000 euro aan abonnementsgeld. De gedaagde partij krijgt echter geen kostenvergoeding: hij is zelf komen procederen en mag dan niet zijn eigen uren in rekening brengen. Een tikje frustrerend, en bepaald niet ontmoedigend voor malafide bedrijven.
Meld je nu aan voor één van de nieuwsbrieven van ICTRecht en blijf op de hoogte van onderwerpen zoals AI, contracteren, informatiebeveiliging, e-commerce, privacy, zorg & ICT en overheid.