Ik heb al een paar blogjes gewijd aan het online verkopen van alcohol. Daaruit bleek al dat de wetgeving in mijn ogen niet geheel voldoet. Ondertussen is het vermeldenswaardig dat de Drank en Horecawet definitief is aangepast en de wijzigingen zijn ingevoerd.
Ik heb in de vorige blogs aangegeven dat de eisen om (sterke) drank te mogen verkopen niet zomaar toepasbaar zijn op de verkoop vanuit een webwinkel. De eisen zijn namelijk nogal gericht op “offline verkoop”. Daarnaast speelt de controle van de leeftijd een grote rol. In een stenen winkel kun je simpelweg een identiteitsbewijs controleren en vervolgens de fles drank meegeven. In een webwinkel is dat tot nu toe nagenoeg onmogelijk. Daarnaast ben ik van mening dat de controle bij het daadwerkelijke overhandigen van het product moet plaatsvinden, omdat dit aansluit met de eisen uit de Drank en Horecawet. Zie daarvoor mijn andere blog.
De leeftijdscontrole speelt niet alleen bij de verkoop van drank een rol, maar ook bij bijvoorbeeld films en games met een minimum leeftijdsgrens. De politiek is zich hier nu ook bewust van en (op moment van schrijven nog) Staatssecretaris Fred Teeven heeft in een brief aangegeven hier werk van te maken.
Een goed initiatief, maar de plannen zijn wel heel populair en algemeen gesteld. Zo wordt er van uitgegaan dat het moment van bestellen het juiste moment van controle is. Ik ben, zoals ik al aangaf, daar niet zo zeker van. Zeker in het geval van drankverkoop is dat niet zonder meer een correcte aanname. Maar controle bij aflevering wordt afgescheept als te duur en omslachtig. Een vrij makkelijke aanname, omdat in Duitsland dit systeem prima werkt. (Verplichte levering bij postkantoor) Verder is er tot de conclusie gekomen dat het vragen naar alleen een geboortedatum fraude gevoelig is, omdat je ook iets anders kunt invullen. Joh, dat had ik nou nooit gedacht!
In de brief worden eisen gesteld waar een controlesysteem aan moet voldoen:
1. Voor de invoering moet geen nieuwe wet- en regelgeving nodig zijn;
2. Het systeem moet kunnen rekenen op groot draagvlak bij de private partijen;
3. Consumenten moeten zo min mogelijk vertraging ondervinden bij hun bestelling;
4. Het systeem moet eenvoudig te begrijpen zijn voor consumenten;
5. De methode moet zo goedkoop mogelijk zijn, voor consument en leverancier;
6. De controle moet zo betrouwbaar mogelijk zijn, lastig te omzeilen en niet gemakkelijk te kraken;
7. Het systeem mag geen drempels opwerpen voor grensoverschrijdende handel;
8. De te kiezen methode mag niet in strijd zijn met de privacy regels.
Dit vind ik nogal algemeen van aard en zo zou alles moeten zijn, dat maakt het een stuk gemakkelijker. De Staatssecretaris geeft daarnaast een aantal opties die in de toekomst als controle middel moeten gaan gelden, waarbij de voorkeur uitgaat naar zogenaamde digitale ID-kaart/ digitale identiteit. Via dat middel kan er dan online gecontroleerd worden dat de koper de juiste leeftijd heeft bereikt. Iedere klant (burger), krijgt dan een digitale identiteit die te verifiëren is.
Er is over het systeem nog te weinig bekend en het is even wachten op een nadere invulling. Feit is wel dat wij in Nederland niet heel erg goed zijn met dit soort initiatieven. Na Diginotar (Digi-D), het elektronisch patiëntendossier en de databank voor vingerafdrukken, ben ik benieuwd of dit weer een volgende hoofdbreker wordt voor de staat.
