Een webwinkel kan zich bij verschillende keurmerken aansluiten om te laten zien dat er veilig gewinkeld kan worden. Dat de keurmerken onderling concurreren blijkt uit een recente uitspraak van de rechtbank Amsterdam in een zaak tussen Stichting Webshop Keurmerk en Stichting Digikeur. Eerstgenoemde is van mening dat Stichting Digikeur inbreuk maakt op haar rechten en is van mening dat Stichting Digikeur onrechtmatig heeft gehandeld. De rechtbank ziet dat anders.
Wat was er aan de hand? Digikeur heeft in maart 2011 een mailing naar webwinkeliers gestuurd waarin deze uitgenodigd werden om lid te worden van Digikeur. Het onderwerp van deze mail was: Uw Webshop Keurmerk van Digikeur. Maar ook op haar website, en in de broncode van de website, stond diverse keren Webshop Keurmerk. Stichting Webshop Keurmerk heeft hierop in juni 2011 een kort geding aangespannen, welke gewonnen werd.
Overigens was dit kort geding niet de enige rechtszaak tussen webwinkel keurmerken. Ook de Nederlandse Thuiswinkel Organisatie, waar wij de certificeringen voor verzorgen, heeft in het verleden juridische procedures gevoerd tegen een ander keurmerk.
De Stichting Webshop Keurmerk (en het daarmee samenhangende Cleonice B.V.) is van mening dat het gebruik van de woorden Webshop Keurmerk door Digikeur inbreuk maakt op haar merkrechten en handelsnaamrechten. Met dit standpunt maakt de rechtbank korte metten. De woorden Webshop Keurmerk zijn te beschrijvend om als merk te kunnen fungeren. Daarnaast zijn niet de woorden als merk gedeponeerd, maar is er een beeldmerk gedeponeerd. Ook de handelsnaamrechten bieden geen uitkomst. Digikeur heeft de woorden Webshop Keurmerk nooit als handelsnaam gebruikt. En inbreuk op een handelsnaam kan alleen gepleegd worden door een andere handelsnaam.
Toch wordt Digikeur op de vingers getikt door de rechtbank. Digikeur heeft in maart 2011 een mailing gestuurd naar klanten van Stichting Webshop Keurmerk. Op zichzelf is dit niet onrechtmatig. Maar de manier waarop Digikeur dit heeft gedaan (ze hebben verwarring gesticht onder de klanten van de Stichting Webshop Keurmerk) is wel onrechtmatig. Maar omdat dit onrechtmatig handelen na het kort geding gestopt is, vindt de rechtbank dat er onvoldoende grond is voor schadevergoeding.
Het feit de woorden Webshop Keurmerk nog voorkomen in de broncode van website van Stichting Digikeur (ten tijde van de rechtszaak) is ook niet voldoende om schadevergoeding toe te kennen. In het kort geding is uitgemaakt dat Digikeur iedere verwijzing naar de woorden op alle pagina’s van haar website moest verwijderen om verwarring te voorkomen. Volgens de rechtbank wordt er met de broncode geen onduidelijkheid gecreëerd. De broncode is immers niet zichtbaar voor bezoekers van de website en op de website is duidelijk dat het om Stichting Digikeur gaat.
De rechtbank is van mening dat er geen inbreuk is gemaakt op enig merkrecht of handelsnaamrecht en dat er ook niet onrechtmatig is gehandeld jegens Stichting Webshop Keurmerk.
