Veel zorgen over de nieuwe voorwaarden van Dropbox: deze bevatten onder meer een arbitrageclausule. Oftewel, wie een geschil heeft met de opslagdienst moet zich melden bij een panel van private partijen die gaan beslissen of Dropbox haar voorwaarden schond, in plaats van bij de rechter. Hoe zorgelijk is dat?
Arbitrage is een vorm van alternatieve geschillenbeslechting, oftewel oplossen van geschillen buiten de rechter om. Het idee is dat in sommige branches private partijen beter in staat zijn de geschillen in te schatten en te beslissen. Zo hebben we in Nederland de Raad van Arbitrage voor de Bouw, met bijzondere expertise als het gaat om bouwgerelateerde problemen.
Weinig mis mee als optie, behalve als je ineens gedwongen wordt om naar zo'n arbiter te moeten in plaats van naar de gewone rechter. Soms zijn (of lijken) arbiters op de hand van de bedrijven die ze inzetten, of wil je met een rechtszaak ook publiciteit - arbitrage is achter gesloten deuren. En in de VS speelt ook nog eens mee dat wie met arbitrage akkoord gaat, niet meer mee mag doen met class action lawsuits (massaclaims).
Bij ons is verplichte arbitrage een verboden bepaling in algemene voorwaarden (artikel 6:236 sub n BW). Een consument mag altijd een geschil aan de rechter voorleggen. Hij moet dat binnen 30 dagen melden nadat het bedrijf aankondigt de arbitrage in te willen gaan. Dropbox heeft ook zo'n opt-out maar dan wezenlijk anders: wie niet binnen dertig dagen na de wijziging van de voorwaarden meldt geen arbitrage te willen, zit daaraan vast. Dus ook als je pas over 3 jaar een geschil hebt en dan pas bedenkt dat je liever geen arbitrage hebt.
Of je als Nederlandse Dropboxgebruiker je hierop kunt beroepen, is een lastige. Op zich is ons consumentenrecht dwingend, ook bij buitenlandse leveranciers, maar in de praktijk zal Dropbox zich weinig aantrekken van een Nederlands vonnis dat een arbitrage-uitspraak ongeldig verklaart. Een bekend nadeel helaas van internationaal zakendoen als consument.
