Vanaf 1 oktober is de Leidraad Informatie Uitsluitend-Recept (“UR”) geneesmiddelen van kracht. Deze gedragsregels zijn opgesteld door de Stichting Code Geneesmiddelenreclame (“CGR”) en de Keuringsraad Openlijke Aanprijzing Geneesmiddelen (“KOAG”). Beiden zijn opgericht door verschillende partijen die hun geld verdienen met geneesmiddelen. Het gaat om fabrikanten maar ook om reclamebureaus die zich bezig houden met geneesmiddelenreclame. We spreken hier dus van zelfregulering.
De Leidraad beschrijft hoe en met welke inhoud ziektebeeldinformatie of technische gebruikersinformatie met verwijzingen naar U.R.geneesmiddelen toegankelijk mag worden gemaakt voor het publiek. Het gaat hier dus niet om geneesmiddelenreclame, al is de scheidslijn soms lastig te trekken. De Leidraad beoogt een duidelijke lijn te trekken. Het moet natuurlijk gewoon mogelijk blijven om ziektebeelden te beschrijven en te bespreken.
In ieder geval tot op een zekere hoogte. Volgens de leidraad mag de informatie niet leiden tot de conclusie dat alleen 1 geneesmiddel of behandelmethode, terwijl er ook andere bestaan, de oplossing is voor een bepaald ziektebeeld. Ook mag er niet gesuggereerd worden dat het ene geneesmiddel beter is dan het ander. Dit soort informatie kan je naar mijns inziens ook zien als (verkapte) reclame.
Verder zijn een aantal bepalingen opgenomen die het publiek moeten beschermen tegen het maken van een verkeerde zelfdiagnose en bepalingen die onnodig aanmoedigen van een medische behandeling tegen gaan.
Wel mogen volledige bijsluiters worden gepubliceerd, zo ook een samenvatting van de productkenmerken zoals vastgesteld door het College voor de Beoordeling van Geneesmiddelen en testen of vragenlijsten voor zelfdiagnose indien deze wetenschappelijk zijn gevalideerd.
Tot 1 april 2011 geldt een overgangsperiode. Tot dan kan de bestaande, reeds gepubliceerde, ziektebeeldinformatie worden aangepast. Tevens kan in deze periode besloten worden de leidraad aan te passen in overleg met de betrokken partijen. Ik vind vooral de specifieke aanvullende bepalingen ten aanzien van vorm en opmaak en de bepalingen met betrekking tot het internet zeer praktisch en duidelijk. De voorgaande bepalingen zijn nogal breed geformuleerd en moeten per geval worden toegepast. De toekomst zal uitwijzen of ze de gewenste uitwerking hebben: zonder dat er reclame wordt gemaakt krijgt het publiek de informatie die zij wilt en die goed voor haar is, dat zijn tenslotte niet altijd dezelfde dingen.
