Al enige tijd wordt in Europees verband gewerkt aan een grote herziening van het consumentenrecht. De verschillende regels over garantie, koop op afstand, misleidende handelspraktijken en dergelijke worden geactualiseerd en samengevoegd tot één grote Richtlijn over consumentenrecht. Vorige week deed het Europees Parlement een duit in het zakje: het voorstel van de Europese Commissie werd op maar liefst 215 punten aangepast. De meeste wijzigingen zijn in het voordeel van de consument. Het is nu aan de Commissie om te bepalen of ze de wijzigingen accepteert of dat een compromis gezocht moet gaan worden.
Voor e-commerce en webwinkels zal er veel veranderen als de aanpassingen van het Europees Parlement ongewijzigd doorgevoerd worden. Zo wil men de retourtermijn van zeven werkdagen naar 14 dagen trekken, en moet het retourneren van producten die meer dan 40 euro kosten altijd gratis kunnen. Nu mag de winkelier die kosten nog voor rekening van de webwinkelier laten. Tevens worden standaardverklaringen voorgeschreven waarmee de consument zijn rechten kan uitoefenen.
Voor webwinkeliers zijn er ook voordelen. Zo wordt nu expliciet opgenomen dat "hygiëne" een grond is om een retour te weigeren - iets dat nu niet in de wet staat. Ook moet een consument het product na annuleren binnen 14 dagen terugsturen. Nu staat daar alleen een niet nader gespecificeerde redelijke termijn voor in de wet. En de consument kan aansprakelijk worden gesteld voor 'nodeloze' waardevermindering van het product tijdens de afkoelperiode.
Voor software zijn er (eindelijk!) ook bepalingen, zoals dat een leverancier moet melden of er technische beveiligingsvoorzieningen (DRM) gebruikt worden en hoe het (voor zover hem bekend) met interoperabiliteit zit. De levering van digitale inhoud, zoals downloadable software, muziek en films, wordt expliciet uitgesloten van het retourrecht wanneer de consument eenmaal met het downloaden hiervan is begonnen. Dit lost een onduidelijkheid op in de huidige wet.
Controversieel is de bepaling die voor digitale inhoud bepaalt dat deze net zo behandeld moet worden als 'gewone' producten als de consument de mogelijkheid verwerft het goed permanent, of op gelijkaardige wijze als een goed dat hij fysiek bezit, te gebruiken. Daarmee kan de consument garantie claimen op software, muziek en films.
Wij zijn zeer benieuwd wat de reactie van de Europese Commissie zal zijn.
