Webshops blijven tijdens het vervoer van een bestelling verantwoordelijk voor het product, ook ingeval van beschadiging of verlies door de vervoerder. Webshops willen de daardoor ontstane schade kunnen verhalen op de vervoerder. Juridisch blijkt dit echter lastig te gaan. Op grond van de dwingende regels van het Wegvervoersrecht is de vervoerder namelijk beperkt aansprakelijk en geldt een aansprakelijkheidslimiet van slechts enkele euro’s per kilo van het vervoerde pakket.
In mijn vorige blogpost hebben we gezien dat webshops tijdens het vervoer verantwoordelijk zijn voor een bestelling totdat het product is ontvangen door de koper. Ook in geval van beschadiging, verlies of vertraging is de webshop verantwoordelijk. Als gevolg van beschadiging zullen webshops extra kosten moeten maken door het product te herstellen of vervangen plus opnieuw transportkosten moeten betalen.
In geval van verlies zal de webshop de bestelling opnieuw moeten verzenden, en wederom opnieuw transportkosten moeten betalen. Daarnaast zal de koper vaak de overeenkomst ontbinden. Dit zorgt niet alleen voor reputatieschade, maar mogelijk ook voor administratieve kosten wegens parallelle contracten met e-commerceplatformen of doorklikwebsites zoals eventuele commissies.
Deze schadeposten willen webshops vanzelfsprekend verhalen op de vervoerder. Op grond van de regels van het Wegvervoersrecht, van de ACV (Algemene Vervoerscondities) en het CMR-Verdrag (Verdrag betreffende de overeenkomst tot internationaal vervoer van goederen over de weg) is de vervoerder echter beperkt aansprakelijk. De vervoerder is namelijk alleen aansprakelijk voor verlies, vertraging en beschadiging van de goederen.
Voor andere schade, zoals gevolgschade, bedrijfsstilstand of immateriële schade is de vervoerder uit hoofde van de vervoersovereenkomst niet aansprakelijk (tenzij sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid). Daarnaast is er een aansprakelijkheidslimiet. Van de dwingende regels van het Wegvervoersrecht kan niet worden afgeweken.
In geval van verlies of beschadiging van de goederen is de vervoerder maximaal aansprakelijk voor €3,40 (nationaal wegvervoer) of €9,35 (internationaal wegvervoer; dit bedrag wordt dagelijks vastgesteld) per kilo van het betreffende pakket. Het maximum geldt niet indien de schade is veroorzaakt door opzet of bewuste roekeloosheid. Daarboven komen nog de vrachtprijs, douanerechten en kosten gemaakt voor het vervoer van de goederen. Bij vertraging is gevolgschade wel vergoedbaar. Echter is de vertragingsschade beperkt tot maximaal eenmaal de vrachtprijs.
In veel gevallen staat het limiet in schril contrast met de werkelijke waarde van het pakket. Denk bijvoorbeeld aan elektronische apparaten (telefoons en tablets) of aan sieraden. Stel dat tijdens het vervoer een diamanten ketting van €5000 kwijt raakt en niet wordt terug gevonden. Als de ketting een gewicht heeft van 15 gram, dan zou de vervoerder dus een schadevergoeding van €0,051 verschuldigd zijn.
Het bovengenoemde aansprakelijkheidslimiet geldt niet ingeval van opzet of bewuste roekeloosheid van de vervoerder. Dit vormt dus de enige mogelijkheid om de volledige schade vergoed te krijgen. In Nederland wordt echter een beroep hierop niet snel aangenomen. Enerzijds is opzet van de vervoerder moeilijk te bewijzen omdat de vervoerder op dat moment meestal alleen was. Anderzijds ligt de lat hoog. Er is pas sprake van roekeloosheid als de vervoerder zich bewust was dat de kans dat de schade zich zou voordoen groter is dan de kans dat dit niet zou gebeuren, en dit negeerde.
Een voorbeeld hiervan is een zaak over een online gekochte keuken (á €9000). Na een lange rit trof de vervoerder een dichte deur. Uit frustratie liet hij de keuken achter op de oprit, in de regen. De vervoerder was aansprakelijk, maar er was geen sprake van opzet of bewuste roekeloosheid en daarom bleef het limiet van €3,40 intact.
Webshops zouden het probleem van niet toereikende schadevergoeding kunnen oplossen door het doen van een waardeaangifte of het aangeven van een bijzonder belang voor aflevering. Bij waardeaangifte geeft de webshop aan wat de waarde is van het pakket. Het opgegeven bedrag treedt dan in plaats van de limiet. Echter moet de vervoerder in beide gevallen instemmen.
Veel webshops zullen niet de onderhandelingspositie hebben om deze voorwaarden op te leggen. Een andere mogelijkheid is het afsluiten van een goederen(transport)verzekering. Verder zouden webshops kunnen overwegen om bij de aanschaf van bepaalde dure producten de consument te verplichten om voor aangetekende of verzekerde (dus duurdere) verzending te kiezen. Het is in ieder geval belangrijk dat de webshops op de hoogte zijn van deze risico’s die transport met zich meebrengen.
Webwinkels hebben te maken met speciale juridische eisen. Zo schrijft de wet voor dat u zich moet identificeren, dat uw algemene voorwaarden op een specifieke manier moeten worden aangeboden en dat u in een privacyverklaring moet toelichten wat u doet met persoonlijke informatie.
> Aanvragen van webshop scan of maak zélf juridische webwinkel documenten
Meld je nu aan voor één van de nieuwsbrieven van ICTRecht en blijf op de hoogte van onderwerpen zoals AI, contracteren, informatiebeveiliging, e-commerce, privacy, zorg & ICT en overheid.