Vanaf 16 maart 2013 worden betalingstermijnen tussen bedrijven en overheid en bedrijven onderling wettelijk vastgelegd. Bij overeenkomsten tussen bedrijven en overheid moeten de facturen binnen 30 dagen betaald worden. Voor bedrijven onderling geldt deze regel ook, mits er niets is afgesproken. Indien er een betalingstermijn overeen is gekomen mag deze niet langer dan 60 dagen zijn, tenzij partijen aan kunnen tonen dat een langere termijn voor geen van beiden nadelig is.
De wetswijziging vloeit voort uit de implementatie van een Europese richtlijn en is bedoeld om betalingsachterstanden terug te dringen en schuldeisers meer mogelijkheden te geven om achterstanden aan te pakken.
Overschrijding van de afgesproken termijnen geeft de schuldeiser het recht direct een vergoeding voor incassokosten in rekening te brengen, zonder voorafgaande aanmaning. Indien deze vergoeding niet in een overeenkomst of algemene voorwaarden zijn vastgelegd geldt een minimumvergoeding van € 40,-.
De betalingstermijn voor bedrijven onderling is dus maximaal 60 dagen, tenzij partijen hier op grond van een geldige reden van afwijken. Maar kan dit in bijvoorbeeld algemene voorwaarden geregeld worden? In de Eerste Kamer is hier antwoord op gegeven:
Afwijking van de betalingstermijn van 60 dagen is enkel mogelijk in onderling overleg,omdat de langere termijn expliciet in de overeenkomst moet worden opgenomen. Beide partijen moeten uitdrukkelijk akkoord gaan met de langere betalingstermijn bij het tekenen van de overeenkomst.
Uitdrukkelijk wil zeggen dat een bepaling in de algemene voorwaarden opnemen niet voldoende is.
Afwijken van de wettelijke termijn van 30 dagen, tot maximaal 60 dagen is mogelijk in algemene voorwaarden. Maar de termijn langer maken dan 60 dagen is alleen mogelijk nadat het expliciet afgesproken is.
