Er zijn steeds meer online platformen waarop verschillende ondernemers hun producten of diensten kunnen aanbieden. Een belangrijke reden om voor deze constructie te kiezen is dat je als platform niet verantwoordelijk en aansprakelijk bent voor de door derden aangeboden producten of diensten. Hoe moet deze verhouding juridisch worden geduid, welke verantwoordelijkheden heeft het platform en wat zijn de belangrijkste afspraken die met de verschillende partijen gemaakt moeten worden?
In deze blogserie ‘Bemiddeling bij online platformen’ vind je antwoord op deze vragen. Dit is deel 2, waarin we kijken naar de verantwoordelijkheden van online bemiddelingsplatformen. Hiervoor verscheen deel 1: de juridische verhouding bij online bemiddelingsplatformen. Later verschijnt het laatste deel van de serie:
Partijen kiezen heel bewust voor bemiddelen om risico’s te beperken en niet aansprakelijk te zijn voor de aangeboden producten of diensten. Daarvoor is het wel essentieel dat deze rol voor de klant ook voldoende duidelijk is. Wanneer het namelijk voor de klant niet duidelijk is dat hij een overeenkomst sluit met de verkoper in plaats van het platform, dan bestaat het risico dat de klant daardoor het platform toch kan aanspreken.
Er zijn verschillende manieren om de bemiddelingsrol duidelijk te maken. Om te beginnen kan bij het aanbod vermeld worden dat de producten worden verkocht door verkoper X of de diensten worden geleverd door dienstverlener Y. Daarnaast kan het blijken uit de toegepaste algemene voorwaarden. Bij het sluiten van de overeenkomst op het platform kunnen dan de algemene voorwaarden van verkoper X of dienstverlener Y worden aangeboden, eventueel naast gebruiksvoorwaarden van het platform voor de bemiddeling.
Webshops die aan consumenten leveren, hebben te maken met veelal dwingende consumentenwetgeving. Zo gelden er verschillende informatieplichten. De verkoper moet onder andere informeren over betaling, levering, garantie en het herroepingsrecht. De Autoriteit Consument en Markt (ACM) houdt toezicht op de naleving van deze regels en kan boetes opleggen indien hier niet aan wordt voldaan.
Wanneer producten of diensten via een ander worden verkocht (bijvoorbeeld via een platform), die daarbij optreedt namens of voor rekening van de verkoper, dan gelden de regels voor koop op afstand ook voor de bemiddelaar. Dat betekent het volgende:
Uiteraard kan in de overeenkomst tussen het platform en de aangesloten verkopers wel worden opgenomen dat de verkopers verantwoordelijk zijn voor de afhandeling van retourzendingen en dat zij zich moeten houden aan de consumentenwetgeving.
Als verkopers via een online platform hun producten of diensten aanbieden zal deze relatie vaak gekwalificeerd kunnen worden als agentuur. Het voordeel hiervan is dat het platform tegenover de klant niet aansprakelijk is voor de aangeboden producten of diensten. Echter is het wel essentieel dat deze rol voor de klant ook duidelijk is op de website. Is dat onvoldoende duidelijk, dan kan de klant mogelijk toch het platform aanspreken.
Verder moeten deze platformen er rekening mee houden dat de (informatie)plichten voor koop op afstand ook voor hen gelden. Bemiddelingsplatformen kunnen zich niet verschuilen achter hun bemiddelingsrol om op deze wijze aan de informatieplichten te ontkomen. Het is dus belangrijk om met de verkopers duidelijke afspraken te maken over bijvoorbeeld de afhandelingen van retourzendingen.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in ons magazine ICTRecht in de praktijk, nr.1 2018.
Met onze generatoren op JuriDox maakt u snel, eenvoudig en tegen een gunstige prijs zélf uw juridisch document. Mocht u daarna toch een check willen op dit document of meerwerk willen aanvragen, dan staan we voor u klaar.
Meld je nu aan voor één van de nieuwsbrieven van ICTRecht en blijf op de hoogte van onderwerpen zoals AI, contracteren, informatiebeveiliging, e-commerce, privacy, zorg & ICT en overheid.