Dankbaar kon ik voorheen gebruik maken van het feit dat het auteursrecht dat nog van de maker is, buiten de boedel viel. Waarom? Nou bijvoorbeeld omdat de curator van een failliete cloudleverancier dan de zelfgemaakte software niet “zomaar” kon verpatsen. De curator kan immers enkel verkopen wat in de boedel zit. Voorgaande is nuttig in het kader van het waarborgen van de continuïteit. Want, wellicht iets (te) kort door de bocht, verleende gebruiksrechten bleven in stand.
Nu geldt dat niet meer. 1 juli is namelijk de Wet auteurscontractenrecht in werking getreden. Deze wet past de Auteurswet aan op (onder andere) dit punt, echter wel enkel voor zover de maker een werkgever is. Als je zelf code schrijft, geldt nog wel gewoon dat er geen beslag op kan worden gelegd op de auteursrechten die rusten op de code en dat deze rechten buiten de boedel vallen. Lees hier, hier en hier meer over andere wijzigingen die voortkomen uit de wetswijziging.
Let op! Als een werknemer de code schrijft dan geldt de nieuwe regel wel. Stel je bent in loondienst bij een clouddienstverlener en je schrijft code voor de clouddienst. Het schrijven van code moet wel bij je functie horen. Dan is jouw werkgever en niet jij de rechthebbende van het auteursrecht dat rust op de broncode.
Op grond van de nieuwe regels, valt de broncode (en ook de software) in de boedel mocht een faillissement zich voordoen. Oftewel de curator mag software wel verkopen en daarmee schulden van de failliet afbetalen.
Of een curator licentie-afspraken moet nakomen is een andere discussie. Lees hierover hier alvast meer. Volgende week zal ik hier verder op ingaan.
